Reisverslag 4

Hoi iedereen!

Onze laatste update is alweer een bijna maand geleden en we hebben weer veel beleefd. Bezoek van mijn ouders en Monica en bij Lindy kwam Danny op bezoek. Op de dag van Danny zijn aankomst in Yogyakarta, zijn we gelijk aan onze reis begonnen richting Karimun Jawa. We zouden opgehaald worden tussen 11 en 12, maar dat werd uiteindelijk half 1, gelukkig zijn we dit ondertussen gewend en raken we niet meer gestrest. Nou moet ik zeggen dat we ons tegenwoordig nergens meer druk om maken, hati-hati (rustig aan). Na een reis van 5 uur kwamen we aan in de haven Jepara, om vervolgens onze reis te vervolgen richting Karimun Jawa met de slow boat, dit duurde ongeveer nog 4,5 uur. Deze boot was al een hele ervaring aangezien we tussen de lokale mensen zaten, geen airconditioning hadden en de stoelen niet erg comfortabel waren. Iedereen was doodmoe toen we uiteindelijk aankwamen in Karimun Jawa. Hier had ik niet zo’n last van want laat mij nou overal als een roosje kunnen slapen .

We verbleven in het Coconut house. Een simpele guesthouse waar we alleen elektriciteit hadden van 6 uur ’s avonds tot 6 uur ’s ochtends. Dit gelde dus ook voor onze waaier. Waardoor de meesten om 6 uur gelijk klaar wakker waren, of zelfs al eerder. Gelukkig sliepen Monica en ik elke dag weer heerlijk uit tot onze wekker af ging.

Na de reis werden we naar een strandje gebracht om nog lekker te zonnen en uit te rusten. Daarnaast hebben we veel foto’s gemaakt omdat het zo mooi was.
De 2e dag gingen we snorkelen en naar nog mooiere strandjes.
Op de 3e dag zijn we weer wezen snorkelen en gingen verschillende eilandjes bezoeken, uiteindelijk kwamen we op een eiland wat zo mooi was, dat we dachten: wauw dit kan gewoon niet mooier, dit is het mooiste wat we ooit hebben gezien.
De 4e dag wilden Danny, Eric en Lindy gaan vissen. We hadden een boot gehuurd en afgesproken dat ze Danica, Monica en mij zouden droppen mooiste eiland van Karimun Jawa. En dat hebben ze gedaan… Het was zo mooi dat ook Lindy besloot met ons mee te gaan. We kwamen aan op een eiland met daarvoor enkele zandbanken midden in de zee. Dit eiland was onbewoond en er waren verder ook geen toeristen, hierdoor waren we dus helemaal alleen. Na eerst een uur gesprongen, gerend en gegild te hebben van blijdschap, zijn we midden in de zee op de zandbanken gaan liggen. Ik denk dat dit het hoogtepunt van mijn ervaringen in Indonesië is tot nu toe. Helaas kwamen er na 2 uur ook andere toeristen(m.n. Indonesische toeristen) dit was erg jammer omdat het ONS eiland al was  en we uiteindelijk de rommel waren aan het opruimen dat ze dumpten in zee, NIET NORMAAL.
De laatste dag hebben we scooters gehuurd en zijn we het grootste eiland verder gaan verkennen.

Nadat we op maandagavond terug waren gekomen, zijn Monica en ik dinsdagochtend gelijk alweer vertrokken naar Bali. Waar wij heel veel gezien hebben zoals dolfijnen, watervallen en heel veel tempels. Lindy en Danny vertrokken woensdagavond naar Bali en die kwamen we bij toeval nog tegen op het strand toen ze wilde gaan surfen in Kuta op vrijdag. Diezelfde avond zijn we nog met zijn vieren uit geweest in Kuta. Zaterdagavond vlogen Monica en ik helaas alweer terug naar Yogyakarta, omdat Monica zondag alweer naar huis ging. Woensdag zijn Lindy en Danny weer thuis gekomen na een vooral relaxende week op Bali.

De week nadat ons bezoek weg was, was het ongeveer 37 graden in Yogyakarta, waardoor we overdag eigenlijk alleen maar in onze kamer met airconditioning zijn gebleven. Op vrijdag 6 november is helaas het regenseizoen begonnen. Dit houdt in ELKE dag regen, meestal 1 grote regen-/onweersbui per dag. We hebben ook al meerdere aardbevingen gevoeld, maar gelukkig waren deze niet heftig. Hopen dat dit zo blijft!
Zaterdag 7 november hebben we de Jomblang cave bezocht. Dit is een cave waar lichtstralen door naar binnen komen. Ook dit keer was er een probleem met de ophaaltijd, dit keer waren ze een uur te vroeg in plaats van de laat, waardoor we om 7 uur door het hotel werden wakker gebeld. Uiteindelijk aangekomen bij de cave kregen we laarzen en een helm. Om bij de cave te komen moest je 60 meter via een touw naar beneden, wat spannend maar erg leuk was. Helaas was het niet een soort abseilen maar ze lieten ons gewoon naar beneden zakken. Eenmaal beneden zagen we hele mooie begroeiing van de rotswand en in de grond was van een soort plakkerige klei waar we doorheen moesten lopen totdat we bij de grotopening aangekomen waren. De cave was erg mooi om te zien doordat de lichtstralen recht naar binnen kwamen. Na een uur zijn we weer omhoog getrokken en rond 2 uur waren we weer thuis.

De tijd gaat zó snel dat we nu al alles aan het plannen en passen en meten zijn om nog leuke dingen te bezoeken. Over een maand hebben we alweer ons laatste tentamen en zijn we klaar met school. Hierdoor zijn we dus zelfs al een week eerder klaar dan dat we onze vlucht naar Singapore hebben. Dit wordt weer plannen dus!